Nederlands Kampioenschap 4-takt Karting: Coachen en Sleutelen!

Tijdens het eerste weekend van Oktober 2021 ben ik monteur geweest voor een snelle dame genaamd Mijntje Koerts. Mijntje heeft zichzelf in het verleden bewezen in de huurkarts, en rijdt nu Iame X30 Senior en ID Engines Shifter. Ik ging met vertrouwen het weekend in, omdat ik wist dat het tussen stoel en stuur wel goed zat.

Zaterdag was het droog, en konden we in het begin samen de snelheid nog niet echt vinden. De kart stond aan het begin van de dag nog op de afstelling van de vorige keer: een bak met grip, voor en achter. Maar na wat overleg en een aantal veranderingen aan de kart leek het wat beter te gaan. Mijntje is een agressieve rijdster die veel grip aan de voorkant nodig heeft, maar na wat sleutelen reden we toch met weinig grip rondom de kart, en Mijntjes rijstijl veranderde naar een veel nettere, snelle rijstijl. Op dit moment wreef ik in mijn handen: Ik wist dat deze afstelling perfect was voor Mijntje.

In de kwalificatie was er even een schrikmoment: met gloednieuwe, spekgladde banden schoot Mijntje na een klein foutje van de baan af, waarbij de kart beschadigde en zij zelf veel pijn had aan haar nek, rug en enkel. Eenmaal terug op de baan reed Mijntje alleen, zonder slipstream. Ondanks al deze tegenwerkende factoren, zette Mijntje haar kart op een keurige derde plaats neer. Rijder, vader, moeder en uiteraard de monteur waren erg trots.

Op zondag regende het. Dit was voor Mijntje een grote uitdaging. Deze karts waren totaal anders dan waar ze normaal mee rijdt. In de eerste vrije training waren de tijden dan ook niet al te best. Na wat analyseren, data bespreken en de camerabeelden terug te kijken konden we gelukkig nog wat dingen veranderen. In race 1 vielen we helaas uit met een kapot ventiel, en dus een lekke band. Domme pech!

In race 2 mochten we dus vanaf de laatste plaats starten. Mijntje had zich ten opzichte van de voorgaande natte sessies al een stuk verbeterd, en kon dus ook een paar plekjes terugpakken.

Bij race 3 begon de baan op te drogen. Iedereen, inclusief Mijntje en ik kozen ervoor om op regenbanden te blijven staan. De baan was half droog en half nat, dus de juiste bandenspanning kiezen werd een kwestie van gecalculeerd gokken. De bandenspanning waar ik uiteindelijk op had gegokt, bleek geen slechte keuze: Mijntje kon in het midden van de race een goed aantal plekken terugwinnen. Helaas droogde de baan nóg sneller op dan wat ik had gedacht en in de laatste paar rondjes verloor ze toch nog één plekje aan een rijder die een alles of niets keuze had gemaakt met de bandenspanning, die uiteindelijk in hun voordeel uitpakte.

Uiteindelijk ben ik tevreden over het weekend. Resultaten vertellen zelden het hele verhaal, en dat is ook hier het geval. Mijntje heeft zowel op droog als nat enorme stappen gezet. Dit weekend is dus qua resultaten niet het beste, maar de dingen die ze dit weekend heeft geleerd zijn uiterst belangrijk voor haar ontwikkeling als coureur. De volgende stap voor Mijntje is mij duidelijk en ik hoop dat ik daar met haar aan mag gaan werken! Mijntje mag trots zijn op de stappen die ze dit weekend heeft gezet. Foto door Edwin Mens Fotografie.