Zondag 19 September was het eindelijk zo ver: na 1 jaar en 7 maanden wachten kon ik weer een keertje rijden met mijn eigen Senior Rotax Max kart! Na een lange periode van hard werken om terug te komen, was dit een heel emotioneel en speciaal moment.
De dag begon met een korte stint van slechts een aantal rondjes. Deze rondjes waren uiteraard nodig om weer te wennen. Gelukkig zat dat wel snor: tijdens de outlap voelde ik me al weer meteen thuis.
De tweede sessie ging al meteen super goed: ik zat binnen een paar tienden van de snelste Senior Max. Nog een sessie later was totaal onverwacht: ik was een heel klein beetje sneller dan de andere Senior Max.
Bij sessie vier stopte de stijgende lijn. Hoewel ik qua lichamelijke conditie nog redelijk in vorm was, mijn concentratievermogen helaas wat afgenomen. Hier was ik ongeveer even snel als de snelste Senior Max.
Na deze sessie was het vooral meters maken. Het ritme van karten terug krijgen en de laatste puntjes op de i zetten. Ik heb dan ook de volledige dag uitgereden zonder problemen!
Al met al een boven verwachting goede dag. Alles liep op rolletjes, het weer was lekker en het was gezellig. Maar het aller belangrijkste was overduidelijk: de snelheid is er nog.